Jak co roku w maju wspominamy rok 1791 i ważne wydarzenie z dnia 3 maja. W tym roku na schodach pałacu w Gaworzycach absolwentki i absolwenci Szkoły Podstawowej w Gaworzycach: Julia Demska, Karolina Lamla, Amelia Fefczak, Maja Rygiel oraz Michał Błauciak, Stanisław Kosałka, Grzegorz Bober wystąpili w przedstawieniu upamiętniającym tamte wydarzenia. W programie słowo mówione przeplatało się ze śpiewem Gabrysi Gaik i Andżeliki Michniewicz uczennic klasy 4 a oraz Amelki Cieślak z klasy 6a i Viktorii Kowalskiej z klasy 5a.
Zgromadzona widownia była pod dużym wrażeniem pokazu tańca z flagami w wykonaniu uczennic z klasy piątej i szóstej: Klaudii Krauze, Viktorii Kowalskiej, Emilki Gabrysz, Małgosi Cirki, Zosi Marciniak, Klaudii Kroczak, Leny Droszczak, Dominiki Dudkowiak.
Po podróży w czasie, uczniowie klasy pierwszej przenieśli Nas z powrotem do współczesności, prezentując katalog cnót współczesnego „małego patrioty”.
Najmłodsi z olbrzymim zaangażowaniem śpiewali, recytowali i świetnie się przy tym bawili, a na koniec wzbudzili zachwyt swoim pokazem tanecznym z szarfami biało- czerwonymi.
A teraz, wyobraźcie sobie, że jest rok 1791 …
Źle się dzieje w ojczyźnie. Polska zmaga się z trudnościami politycznymi, ekonomicznymi i zacofaniem gospodarczym. Państwa ościenne Rosja, Prusy i Austria starają się wykorzystać trudną sytuację Polski i zagarnąć jej ziemie. Doprowadziły już do I rozbioru Polski w 1772. Samowola magnatów pogarsza fatalną sytuację kraju. Magnaci nie chcą zrezygnować ze swoich odwiecznych praw, nie dopuszczają do zmian. Nie czynią też nic, aby uchronić Polskę przed kolejnymi rozbiorami i pobudzić rozwój gospodarczy. Z obojętnością patrzą na nędzę przeważających mas ludu i upadek Rzeczypospolitej. Cechuje ich samouwielbienie, gnuśność i brak odpowiedzialności za dobro kraju. Konieczne są reformy, które uchroniłyby Polskę przed całkowitym upadkiem. Tak dalej być nie może, aby ci, których obchodzą tylko własne, prywatne sprawy mogli rządzić państwem. Jednakże są w Polsce ludzie mądrzy, światli, kochający gorąco ojczyznę. To patrioci, którzy rozumieją potrzebę reform. Wśród nich jest Hugo Kołłątaj, Stanisław Staszic, Ignacy Potocki, Stanisław Małachowski i wielu innych. Ci ludzie obradują w Sejmie Czteroletnim, uchwalają zmiany w prawie polskim. Chcą zmienić dawne, niesprawiedliwe i złe prawa prowadzące Polskę do zguby i wprowadzić takie, które umożliwią rozwój kraju. W tajemnicy przygotowują ważną dla kraju rządową ustawę, która położy kres zacofaniu. Spieszą się, by ją uchwalić. Wspiera ich król Stanisław August Poniatowski.
W takich oto okolicznościach uchwalono zasadniczą ustawę rządową zwaną powszechnie Konstytucją Trzeciego Maja. Była to pierwsza w Europie, druga w świecie po Stanach Zjednoczonych, postępowa jak na tamte czasy, konstytucja. Niosła nadzieję na ocalenie Polski, stwarzała podstawy do wzmocnienia władzy państwowej, osłabiała rządy i samowolę magnatów. Zwiększała liczebność wojska, poprawiała położenie chłopów biorąc ich pod opiekę państwa, podniosła poziom oświaty, mieszczanom zaś nadała nowe prawa, które częściowo zbliżały ich do przywilejów szlachty. Wprowadzone przez nią zmiany w prawie polskim były ostatnią próbą ocalenia zagrożonej ojczyzny. Przetrwała w pamięci Polaków jako ukoronowanie starań patriotów o uratowanie niepodległości i wolności ojczyzny. Do dzisiaj stanowi dumę Polaków z jej osiągnięć i otoczona jest należytą czcią i szacunkiem. Dla upamiętnienia tych wydarzeń 3 maja obchodzimy święto państwowe.
Dziękujemy wszystkim osobom zaangażowanym w przygotowanie przedstawień zarówno nauczycielom, rodzicom, dzieciom jak i absolwentom 🙂
Więcej zdjęć w linku: https://photos.app.goo.gl/mD1NW4ajFC1mjesD9
